Her şey etrafında olup biterken sadece izliyor geçip gitmesini bekliyorsun bazen.Kahkahaların,eğlencen,yalnızlığın bazen bazense kalabalık oluşun öyle rastgele öyle plansız..
Bir düzeni var ruhunun öyle serkeş öyle hazırlıksız programlanmamış..Kendinle, arkadaşlarınla, işinle, okulunla zamana rastgele saçılmış ama kendi içinde oturttuğu bir düzen.. Yenisine kendini kapatmış nedenini umursamadan belki de umursayıp buna aldırış etmemeye çalışan bir düzen..
Belki de alışmak istememek ya da kaçmak alışkanlıkların sorumluluğundan..Eski alışkanlıkların üstüne kuma getirmekten korkmak belki belki de kaçmak yeni terk edilişlerden yeni kayıplardan.Öğrendiklerin mi öğreneceklerine engel yoksa var olan rutinini mi kaybetmek istemiyorsun hayatında bilmiyorum.Bu konuda bildiğim tek şey hayatta en büyük risk hiç risk almamış olmaktır..
Sen ki pişmanlıklar denizinde yanlış ağa takılmış küçük turuncu balık kalbinin torpido gözünde neler gizli öyle seni yeni olandan alıkoyan, savaşın ortasında komutansız bırakılmış gibi hissettiren mizahı cesur eylemleri ürkek..
Saatin bir önemi olmadan dakikaların keyfe keder geçtiği kaleminde,cümlelerinde hem acıyı hem tatlıyı barındıran keşfe hazır yeni alışkanlıkların, faili meçhul umutların ve heyecanların şerefine..
Sevgilerimle..

Yorum bırakın