
Zaman nedir? Ruhumdaki ağırlığın kütlesi, hayat enerjimin sönmesine nasıl eşit olabilir ya da dönüşebilir?,
Başlık ve paragraf başı sizi yanıltmasın bugün bilim ya da teori konuşmayacağız.. Hayat ışığımızın yansımalarını, düşüklüğünü, parlamasını konuşacağız.. ŞAKA..
Yaklaşık iki haftadır, 29 senedir ilk defa tam anlamıyla iki haftadır kendime yöneldim. Kemana geri başladım, yazmayı inatla bırakmıyorum, yoga kaslarımın en büyük terbiyecisi.. Sadece kitap okumaya geri dönemiyorum, bir de müzik dinlemeye.. Odaklanamıyor olmak bu durumun ilk sebebi, ikinci sebebini hala bulamadım..
Enerjimi tam olarak toparlayabildim mi tartışılır, eskisinden daha çabuk yoruluyorum. Daha çabuk sıkılıyorum, her şeyden.. Birikim için yapmaya çalıştığım şeyler beni pek tatmin etmiyor.. Hatta şu ara tatminsizliğin dik alası olabilir..
Klavyemin yumuşak dokusu yazmaktan keyif almama neden olduğu için saçmalamaktan korkmayı bırakıp yazıyorum. Şpagat açamasam da kaslarımın titremesi keyif verdiği için yogayı da bırakmıyorum.. Ama keman, ah kemanım.. Aynı ben; nazlı, zor, hemencecik tellerini salıveren huysuz bir kadın. Keyif almıyorum diyemem, sadece bazen bırakmak geliyor içimden. Tabi tam o anda inatla daha sert davranıyorum.. Çünkü ben de hayattan aldığım dersleri hep sert yumruklarıyla öğrendim. İşte o yumruklar hacmimin şekline etki ederken enerjimin de yapısını değiştirdi. Eski yapımı ve enerjimi özlesem de aklımın bir köşesi, cılız bir sesle, artık eskiyi bırak diyor. Ya alış yeni hacmine ve enerji yapına ya da eskisinden daha iyisini yap, ama eskiyi bırak her koşul ve sonuçta diyor..
Ne aşkta, ne savaşta eskiye dair yaptıklarımın kırıntısı dışında bir şey kalmadı. Yine de insan o günleri bazen özlüyor. Bugün fotoğraf arşivinden hatırlatıcı 6 yıl önceye dair ilk otostop videolarımı hatırlattı. Vay be dedim, ne saf bir delilik haliymiş.. Şimdi daha aklı başında, oturaklı bir deliliğim var.. Büyümek birkaç şey demek, bu da onlardan biri sanırım..
Bugüne özel bir manifestoyla konuyu karmaşık bir yapıda kapatalım.. Aşka, dostluğa ve işte hevesle çalışmaya adıyorum bugün kendimi.. Aşkın en saf ve heyecanlı yanını tanımak, ani sürpriz ve mucizelere ruhumu açıyorum, dostluğun sadık ve güvenilir olan yanıyla günü geçirmeye varım diyorum, işi keyifli ve kazançlı olan yanıyla meşgul olmak istiyorum. Aslında değişen kütle yapımın ve enerji alanımın en şehvetli, en heyecanlı, en tutkulu halini görmek istiyorum bugün.. Sevgili zaman ruhunun parçasında dans edebilmek ve ayaklarımın ritmine kendini teslim edebilmesi dileğiyle..
..SEVGİLERİMLE..

Yorum bırakın