..KARA MAMBA MANTALİTESİ..

Hayat motivasyonunuz tam olarak ne? Neyi amaçlayarak hayata diş biliyorsunuz, ya da biliyor musunuz? Rutinleriniz neler mesela?

Benim son 2 haftam; flört ilişkilerinden kaçarak, yoga yaparak, yazarak ve çalışarak geçmeye başladı. Bu benim yeni rutinim mi bilmiyorum. Keyif almadığımı söyleyemem..

Her gün aynı yemek yenmez, aynı rutinler yapılamaz, aynı yerde sürekli oturulamaz. Bunun ışığındaysa alışkanlıklarımız da sürekli aynı kalamaz. Mesela benim iki sene öncesine kadar rutinim; birinden etkilen, hayatını yıkmasına izin ver, çalış, eğlen, hayatı bol keseden harca, terk edil, depresyon ve kapanış olarak geçerdi.. Mesela 4 yıl öncesine kadar; aniden otostop çek ve kampa git, kafayı dağıt, çalış, dernek ve toplulukların projesine koştur, mezun olmaya çalış, hayaller kur ama vakit ayırma kendine olarak geçerdi.. Mesela 10 yıl öncesinde; abartmaya gerek yok o kadar geçmişe gömülüp neyi bulacağız..

Şimdilerde sadece deniyorum. Aslında yapılacak listesi kabarık, senelerdir değişmeyen tek rutinim çalışmak olduğu için bir tek ona göre hayatımı şekillendirmek zorunda kalıyorum.. Hatalar yapıyorum, neyi isteyip neyi istemediğimi düşünerek değil davranışların sonucuna bakarak seçiyorum, seçmeye çalışıyorum. Bedenimin ve zihnimin sesini duymaya çalışarak ruhumu sakin ve huzurlu tutmayı öğreniyorum.. 

Yapılacak listesi kabarık olsa bile her şeye yetişmem mümkün değil, bunu kabul etmek hayli zor.. Yine de öncelikler belirledim ve artık onları deneyip elemeler yapıyorum.. Mesela sağlıklı beden için önce yeme alışkanlığımı değiştirmeye çabaladım pek olmadı, yogaya başladım hemen, bir düzen tutsun yemeye de zaman ayıracağım.. Akıl sakinliğim için kemana geri döndüm, onun nazı niyazı zorlayıcı olsa da çekilmeye değer.. Sadece eğlenmek için vakit geçirilecek insanlarla, her şeyi yapabileceğim insanlar arasında ayrım yapmayı öğreniyorum mesela, ben herkesle her şeyi yapabilirim diye inanmak istesem bile çoğu insan aksini kanıtlamakta pek bir ustaydı.. Eğlence anlayışımın çevreyle kısıtlı kaldığını anladığımda önce kızdım kendime nasıl olur da insanlara göre yaşarsın diye, a su bulunduğu kabın şeklini alırı dikkatle dinlemek lazım, öyleyse dedim okyanusa doğru sız sessizce.. Ayy bu sessizlik ve sakinlik ne zor.. Yine de en başarılı olduğum konular haline gelmeye başladı.. Akıllıca delirmek hayatın bana en güzel hediyesi olmuş aslında..

Sigara ve kahveye olan bağım beni bazen yoruyor, geriye onlarla vedalaşmanın kendimce yolunu bulmak kaldı.. Hayatımdaki kimseye veda etmeyi beceremedim, terk edilmek acı da olsa en kolayı, ama bu kerataların beni terk etmeye pek niyeti yok gibi.. Neyse şu seçim geçsin, onlarla da güzelce vedalaşacağız, inanıyorum..

Her salise anda kalmaya çalışmayın, her öğün sağlıklı beslenme adı altında kendinize zulüm etmeyin, her dakika aynı şarkıyı dinlemeyin.. Bunların dışında kalan ne varsa size iyi gelecek olan maalesef ki cevabı sizde saklı, bir de oy pusulasında.. Hayat lineer ilerlemiyor, dümdüz bir yolculuk beklemeyin.. Yiyin, için, sevişin, eğlenin, anlamaya çalışın, bir hayvanla dertlenin, bir insanla aşkı yaşayın, bir dostun gözlerinin içine bakın, ailenize sarılın.. Kendinizi bulmak için, bazen kaybolmak gerektiğini unutmayın..

..SEVGİLERİMLE..

Yorumlar

Yorum bırakın