..HAYAL VE KIRIKLIĞI..

Hep bir karar vermeler, seçim yapmalar, sonuçlarına katlanmak zorunda kalmalar derken her şey için çok çabalıyoruz.. İşimizde, aşkımızda, arkadaşlıklarımızda, hayallerimizi kurarken, hedeflerimizi gerçekleştirmek için adımlar atarken..

Beklentilerimiz, birbirimizi kandırmayalım en beklentisiz yaşadığını söyleyen bile bir noktada beklentiye girer, bizi yine en büyük hayal kırıklığına uğratan durumun beklentilerimiz olduğunu biliyoruz.. 

Klavyenin başında öylece düşünüyorum. Ne yazsam beni, ruhumu, aklımı akıtabilirim bilmiyorum. İstediklerimin önündeki sis perdesi aralanmaya başladı.. İstemediklerimden arınmaya başladım.. Yeni bir işe başlayıp yeni bir başlangıç desem de aynı sektörün içinde yalpalayıp duruyorum aslında.. Başlangıcın bendeki etkisini görmek için kendime bir hafta vermiştim. Bugün o bir haftanın dolduğu gün. Geri kalan günlerin yeniden revize edilip planlanacağı ilk gün.. 

İşe yeniden başladık, bu konuyla ilgili yazılacak bir şey yok şuan. Seçenekler arasında sebepleri göz ardı ederek ani bir kararla başlanmış bir iş.. Aşk konusunda da yazılacak şeyler pek iç açıcı değil şu sıralar.. Geri kalan kısmada pek vaktim kalmadı bu hafta açıkçası..

Hayattan beklediğimiz, insanlardan beklediğimiz her ne varsa sonucunda bunu göremiyor olmak hayal kırıklığı yaratsa da hiçbir kırıklık insanın kendi kendine yarattığı hayal kırıklığının önüne geçemiyor.. Kendi potansiyelinizi, kendi kurallarınızla oynayacağınız oyunları, kendi dünyanızın orkestrasını yönetebileceğinizi biliyorken bundan ısrarla kaçmak ve bunu gerçekleştirmemek için bir şeyleri denememek sonucunda yaşayacağınız hayal kırıklığı ve kaybettiğiniz zamanın telafisini hiçbir şey geri veremeyecek. Yarattığınız küçük dünyanın zehrine öyle alışıyorsunuz ki bir zaman sonra sizi yavaş yavaş öldürüyor oluşunu fark edemiyorsunuz.. Ta ki küçük çaplı tokatlar yiyerek aydınlanmalar yaşayana ya da hayat zorla size farkındalıklar yaşatana kadar.. 

Son dört yıl bu tokatların artışıyla geçse de ben inatla diğer yanağımı çevirip olanı yaşamayı sürdürdüm.. Bu son bir haftaysa tam bir felaket.. Yine ne demekten vazgeçmiyoruz, bazı kaoslar yaşanmalı ki yeni bir düzen gelsin. .

Yaşadığım hayal kırıklarını toprağa bir zeytin ağacı gibi ekip yeni hayaller yeşertebilmek ümidiyle..

..SEVGİLERİMLE..