Herkese limiti 365 gün olan bir dönüşüm değişim yılı armağan edilmişti geçen sene bugün. Yeni umutlar, yeni aşklar, yeni işler, yeniden başlamakla ilgili dilekler dilendi. Gülümseyerek girsek bile hikayenin finalinde pek azımızın yüzünde tebessümün sadece izi kalabildi. Onlarda da burukluğun olduğuna eminim.. Yangınlar, depremler, ölümlerle sonuçlanan yarım kalmış hikayeler, sonucunda hüsrana uğrağımız seçimler, canilerin cezasızlığına şahitlikler, ekonominin sarsıcılığı derken kimsenin ruhu seneye başladığıyla aynı olmadı, olamadı.. Zaten yeni seneler hep umut dolu düşlerle başlar, sonrasında tek tek dökülen düş kırıklıkları ya da hikayesini parlatmayı başaran birkaç kişinin alkışlanmasıyla kapanırdı. Ama bu sene öyle olmadı. Aynı gökyüzü altında yaşayan herkes ruhundan parçalara veda etti. Hatta kimimiz sadece ruhuyla değil aklıyla da vedalaştı.. Yani sevgili 2023 sorun bu sefer bizde değil bro sende, o yüzden bir an önce bir siktir git, yanında bizden çaldığın ne varsa onları da al ve hepimizin tarihinde kara bir yıl olarak anılacağın tozlu raflara gömül..
Zaman zaman maddi zaman zaman manevi konuların sınavlarına girer çıkardım. Çoğundan geçememiş olsam bile en azından bir şey öğrenirdim. Hayatıma uygular ya da uygulamaz yoluma devam ederdim. En azından 29 yaşıma gelene dek bu böyle devam etti. Kızgınlığım, kırgınlığım, hastalığım dönem dönem nükseder beni deli dana gibi koşturturdu hayatın peşinden. Ne nereye koştuğumu bilirdim, ne de niye koşuyorum diye düşünürdüm. Aslına bakarsanız hep düşünürüm, her şeyi düşünürüm. Ama güdülerimin devreleri ele aldığı anlarda düşünmek sadece bir eylem olarak kalırdı. Oysa bu sene sadece durdum. Hatta öylece durdum. Hayat üzerime ne kadar yıkıldıysa ben o kadar durdum. Her seferinde ağırlığı arttırdı, ben yine de durdum. Sadece bir an tek bir an her şeye son verme kararı aldım. Büyük ve önemli bir karardı, vazgeçmeseydim bu satırlar benimle bir tarihe karışacaktı. Size ilahi ve yüce bir sebepten vazgeçtim demek isterdim. Ama yalan söyleyebilme gücüne sahip olmam yalan söyleyebileceğim anlamına gelmiyor. İşte tam kilit nokta buydu. Bir şeylere son verebilme gücüne sahip olmak, beni aklımın kölesi olmaktan kurtardı. İşte bu güce sahip olmak bana efendi olabilme gücünü de verdi..
Zor zamanlar pelerinsiz kahramanlar doğurur. Kendi hayatımın kahramanı oldum. Ve her kahramanın o yorulduğunda elinden tutacak bir yoldaşı olur, yoldaşlarımı hatırladım. Zamanımı kaybettiğim insanlar, aklımı kaybettiğim aşklar, paramı kaybettiğim oyunlar, sağlığımı kaybettiğim işler derken dün uyandığım ve aynaya baktığım an gördüm ki benden geriye sadece bir hiç kalmış. Peki bir insan bu hiçlikle ne yapar? Zaten sıfır noktasındaysanız zafer size ne kadar uzaklıkta olabilir ki?
Yani sevgili dostlarım, bu sene birçok şeyle olduğu gibi birçoğunuzla da vedalaşarak kapatıyorum 2023 dosyasını.. Farkındalık yaşayamamış olanlar, acıyı duyamayanlar, cesurca sevemeyenler, işinde adil olmayanlar, haksızlığa sessiz kalanlar, gerçeklerle yüzleşemeyecek kadar korkak olanlar hepiniz etimden sütümden yeterince faydalandınız, faydalanmanıza rağmen doymadınız. Elbette bazılarınızı yine şenlik sofralarında görmeyi isterim lakin artık benim masamda değil..
Benim orijinal halimi bilenler kolay kolay ciddi biri olmayıp her şeyle dalga geçtiğimi iyi bilir, bir o kadar da bir konuda ne kadar ciddiysem o konunun sonunu nasıl getireceğimi de. İşte sevgili dostlar, bu ciddi bir konu. Ve bu ziyafet bu yılın son ziyafeti.. Hiç kimse olmayanları iyi tanıyın, onlar her kimliği kendininmiş gibi yaşatır.. Yıllarca ufalana ufalana hiçliğe ulaşmama yardımcı olan her şeye ve herkese teşekkürler. Her zorlukta bu ağırdı dama geçti diyebilmek önemliydi. Ama her zafer meğer senden büyük bir parçayı kaybettiriyormuş insana..
Aynı gökyüzüne bakabiliriz zaman zaman, yine de yolculuğa çıkmaya cesaret edenlerle yola devam etmenin hazzını yaşamak umuduyla.. Bu sene kendim için sadece iyi bir bolca şans diliyorum, çünkü geri kalan kısımları halledebilecek kadar bilgeyim artık..
..SEVGİLERİMLE..
..BAYAN ZEHİRLİ SARMAŞIK.. 
Yorum bırakın